TESTLERİMİZ
TS EN ISO 1183-1 METOT A
Polietilen hammaddesinin yoğunluğunun spesifikasyonlara uygun olup olmadığının tespiti için yapılır. Analitik terazi ile yapılan havada ve yoğunluğu önceden bilinen sıvıdaki tartımların sonucu standardın belirttiği hesaplama ile bulunur.
TS EN ISO 1133-1
Granül haldeki plastik hammaddenin karakteristiğinin analiz edilebilmesi için kullanılır. Malzemenin belirli bir sıcaklık ve yük altında belirli zaman diliminde eriyerek gösterdiği akma miktarının hesaplanmasıdır. Hammaddenin göstereceği davranış simule edilerek uygunluğu veya uygunsuzluğu tespit edilir. malzemenin yumuşak mı ? , yoksa Sert mi olduğunu görebiliriz.
TS EN ISO 2505
Malzemelerin iç ve dış etkilerden dolayı boyut/ şekil değişiminin ölçütüdür. Boruların bir etüvün içinde belirli bir sürede ve belirli bir sıcaklığa maruz bırakıldıktan sonra % olarak ilk halinden ne kadar uzama veya kısalma davranışı yaptığının analiz eden test yöntemidir.
TS EN ISO 2507-1, TS EN ISO 2507-2, TS EN ISO 2507-3, TS EN ISO 306, TS EN 727
Vicat testi, plastik numunelerin yük altında deforme olma sıcaklığını test etmek ve belirli yük altında iğnenin plastik numuneye girdiği sıcaklığı test etmek için kullanılan metottur. Malzemenin sertliğini belirlemede kullanılan 1 mm2 çapında bir iğnenin malzemeye standartta belirtilen kuvvet altında battığı sıcaklığın tayinidir
TS EN ISO 1167-1, TS EN ISO 1167-2
Boruların çalışma ömrünün hızlandırılmış olarak yüksek deney şartlarında belirlendiği bir test yöntemidir. Boruların standartlarda verilen belirli bir sıcaklık, çevre gerilemesi ve süre altında iç hidrostatik basınca maruz bırakıldığında ; test süresi sonucunda boru cidarında hasar oluşmamalıdır.
TS ISO 12091
Plastik malzemelerin etüvde belirli sıcaklık ve süre uygulaması sonunda fiziksel değişiklik analizinin yapıldığı testtir. Boru cidarında kat ayrılması, çatlak ve kabarcıklar olmamalıdır. Örneğin; boru numunesinden 20 ± 0,5 cm’lik bir parça kesilir . Etüv sıcaklığı 150± 2 ºc ye ayarlanır. Sıcaklık 100 ºc ulaşınca numuneler etüv içerisine plakalar üzerinde yatay olarak konulur. Plakalar önceden pudralanmış olmalıdır. Yoksa numuneler plakalara yapışabilir. Etüv tekrar 150 ºc ulaştığında numuneler 30 dakika süre ile etüv içerisinde bekletilir. 30 dakika sonra numuneler etüvden çıkartılarak oda sıcaklığına ulaşıncaya kadar soğutulur. Numuneler soğuduktan sonra inceleme yapılır.
TS EN ISO 11357-1, TS EN ISO 11357-6, TS EN 728
Borunun uzun dönem performansında termal ve oksijen etkiler ile polimer yapısında bozulmanın incelendiği testtirmalzemeye yüksek sıcaklık altında oksijen verilmesi ile şok şartlandırma şartları oluşturularak bozulma süresi tespit edilir. Bu test min. 20 dk'yı aşmamalıdır.
TS EN ISO 9969
Plastik boruların dış yüklere karşı dayanımının belirlendiği bir testtir. Borulara belirli bir hızda %3 iç çap deformasyonu uygulanır . Uygulanan kuvvet değeri standartlarda belirlenen formülasyonda kullanılarak SN değeri kN/m2 birimi ile bulunur.
TS EN ISO 13968
profil kesitle plastik boruların belirli bir hızda iç çapının %30 oranında sıkıştırılması sonunda boruda deformasyon, kuvvet kaybı kırılma , çatlama vb. davranış analizinin yapıldığı testtir.
TS EN ISO 6964
boru gövdesinin uv ışınlarına mukavemetini sağlanması için yapısında bulunan karbon miktarının % olarak tespit edilmesi amacı ile yapılır. Azot gazı ile kül fırınında yakılan numuneden yanmayan kısım olan karbonun miktarı standartta belirtilen hesaplamalar ile % olarak tayin edilir.
TS ISO 18553,BS 2782: BÖLÜM 8, METOT 823A VE 823B,
Boru hattı sistemleri için üretilen termoplastik ürünler genellikle renklendirilirler. Tipik olarak ince karbon siyahı parçacıkları veya renklendirilmiş pigmentler kullanılır. Bu malzemeler normalde boru ekstrüzyonu öncesi hammaddelere karıştırılır. Ürünün dış ortamlarda kullanılması veya depolanması durumunda polimerin uv ışınlar ile bozulmasını önlemektir. Dağılım göstermiş parçacık boyutlarının fiziksel ölçümü ile dağılım derecesinin değerlendirilmesi ve parçacık büyüklüğü dağılımının aritmetik olarak sınıflandırılması için kullanılan test yöntemidir.
TS EN 744, TS EN ISO 3127
Boruların düşük ısılarda kondüsyonlandıktan sonra saat yönünde çevresel olarak belirli bir form ve ağırlıktaki kütlenin belirli bir yükseklikten serbest düşmesi ile borunun kırılma ve çatlamalara karşı standartta belirtilen hasar sayısınca mukavemetinin ölçüldüğü testtir .
TS EN ISO 6259-1, TS EN ISO 6259-3
Malzemenin kopma anındaki uzama miktarının % olarak belirlendiği testtir. Universal çekme cihazı ile yapılan kopma uzaması testi sabit hız altında test edilen numunenin kopma noktasına kadar çekilmesi ile yapılır. Uzama miktarı cihaz üzerindeki ekstansiyometre yardımı ile otomatik ölçülür.
TS ISO 12099
Polietilen boru malzemesinin belirli bir sıcaklıkta etüve konulan bir numunenin kütle kaybının tespiti için kullanılan bir metottur
TS EN ISO 1277, TS EN ISO 13254, TS EN ISO 1053
Yer altındaki basınçsız termoplastik boru sistemleri için elastometrik halka tipli contalı bağlantıların sızdırmazlığının tayininde kullanılan bir deney yöntemidir. Su sızdırmazlık deneyi uygulanırken, sistem en düşük seviyeden (dolum vanası) en yüksek seviyeye kadar filtre edilmiş su ile doldurulur ve sistemin havası alınır. Sistem 0,5 bar basınç altında en az 15 dk süre ile sızdırmazlık açısından kontrol edilir.
TS EN ISO 13479
Polietilen boruların üzerine çentikler açılarak borunun İç basınç testi ile boru performansının ölçüldüğü testtir. Test sonunda Boruda herhangi bir patlama oluşmaması beklenir.
TS EN ISO 3126
Plastik boru ve bağlantı parçalarının boyutlarının ölçülmesini veya ölçümlerin doğruluğunun belirlenmesini kapsar. Bu deney yöntemi, geometrik sınırlara uygunluğu kontrol etmek üzere açıların, çapların, uzunlukların, dikliklerinin ve et kalınlıklarının ölçülmesi işlemlerini kapsar.
TS EN ISO 179-1, ASTM D 6110
Charpy darbe deneyi yatay ve basit kiriş halinde iki mesnete yaslanan bir numunenin çentik tabanına bir sarkacın ucundaki çekiçle darbe yapılması ve çentik tabanında meydana gelen çok eksenli gerilmeler etkisi ile numunenin kırılması için gerekli enerjiyi belirleme şeklidir.